மென்பொருளும் மனிதர்களும் – சமூகத்தை ஒரு கணினி நிரலாகப் பார்ப்போம். விசித்திரமான கற்பனைதான், ஆனால் கணினி விஞ்ஞானிகள் இந்த உலகத்தைப் புரிந்துகொள்ள இப்படித்தான் முயற்சிப்பார்கள். நம் பண்டைய சமூக அமைப்பை Object-Oriented Programming, சுருக்கமாக OOP போலச் சொல்லலாம்.

OOP-யில் ஒவ்வொரு விஷயமும் ஒரு ‘பொருள்’ (Object). இந்தப் பொருளுக்கு ஒரு ‘வகுப்பு’ (Class) இருக்கும். வகுப்பென்றால், அதன் மரபு. அதற்குக் குறிப்பிட்ட குணங்களும் (Attributes), செய்முறைகளும் (Methods) உண்டு. நம் முன்னோர்கள் இப்படித்தான் வாழ்ந்தார்கள். ஆல்போன்சோ மாம்பழம் ஒரு கிளாஸ், பங்கநப்பள்ளி இன்னொரு கிளாஸ், தசேரி வேறொன்று. ஒவ்வொரு மாம்பழத்துக்கும் அதன் தனித்த குணம், தனித்த வேலை. இந்தத் தனித்தன்மைதான் அந்தத் தோட்டத்தின் அழகை, சுவையை, பலத்தை உருவாக்கியது. யாரும் யாரையும் அடிப்பதில்லை, யாரும் யாரைப்போலவும் ஆக விரும்புவதில்லை. அவரவர் தர்மம், அவரவர் வேலை. கோயில்கள் இந்த அமைப்பின் அடித்தளம், ‘பேஸ் கிளாஸ்’. இதுதான் பன்மைத்துவத்தின் கட்டமைக்கப்பட்ட பலம்.

பிளாட் கோடு: சமன்பாடும் சமத்துவமும்
பிறகு வந்தது ஒரு ‘பாட்ச் அப்டேட்’: பிளாட் கோடு (Flat Code). “எதற்குக் கிளாஸ்? எதற்குக் குணம்? எல்லாம் ஒரே மாதிரியான மனிதர்கள். எல்லோரும் ஒரே ‘பழம்’.” இதுதான் பிளாட் கோடின் தத்துவம்.
பெரியார் காலத்தில் இது ஒரு புரட்சியாகத் தெரிந்தது. பழைய அடக்குமுறைகளை உடைத்தது உண்மைதான். ஆனால் அதன் பின்விளைவுகள் வேறு. ஒரு பெரிய தோட்டத்தில் விதவிதமான மாமரங்கள் இருந்தால், இப்போது எல்லாமே ஒரே வகை மாம்பழங்களாக மாறிவிட்டன. “அனைவரும் சமம்” என்ற பெயரில், அவரவரின் அடையாளங்கள் மங்கத் தொடங்கின.
பின்னால் வந்த அரசியல்வாதிகள் இந்த மென்பொருளைத் தங்கள் லாபத்திற்கு மாற்றி எழுதினார்கள். “சமத்துவம்” என்று சொன்னார்கள், ஆனால் கோயில்கள் அரசின் கட்டுப்பாட்டுக்குள் வந்தன. பரம்பரை உரிமைகள் நீக்கப்பட்டன. ஆயிரக்கணக்கான ஏக்கர் கோயில் நிலங்கள், கோயிலின் செல்வங்கள், எல்லாம் மாயமாக மறைந்தன. அது சீர்திருத்தம் அல்ல; ஒரு நுட்பமான கொள்ளை நிரல் (loot script). பெரியார் இந்த புரோகிராமின் முதல் வரியை எழுதினார்; அதற்குப் பிறகு வந்தவர்கள் அதை ஒரு பெரிய சாஃப்ட்வேர் கம்பெனி போல வளர்த்தார்கள்.
AI: கடைசி அத்தியாயம்?
இப்போது AI வந்திருக்கிறது. இதுதான் பிளாட் கோடின் உச்சகட்டம்.
AI-க்கு ஆல்போன்சோ, பங்கநப்பள்ளி, தசேரி என்று தனித்தனி குணங்கள் தெரியாது. அது எல்லாவற்றையும் ஒரே ‘தரவு’ (data) ஆகப் பார்க்கிறது. ஒரே சாம்பார் போல. ஒரு மாம்பழத்தின் கதையைச் சொன்னால், அது இன்னொரு மாம்பழத்தின் கதையுடன் கலந்து புதியதாக ஒன்றைக் கொடுக்கும். ஆனால் அந்தப் பழத்தின் அசல் சுவை இருக்காது. மனிதர்களும் இப்படித்தான் ஆகிக்கொண்டிருக்கிறார்கள். வேர்கள் இல்லாத, மாற்றிக் கொள்ளக்கூடிய ‘ஸ்கிரிப்ட்கள்’.

Navarro (2025) சொன்ன “Brahmins profiteering” என்ற வசை, பெரியாரின் பழைய வார்த்தைகளைத் தான் மீண்டும் கூறியது. மேற்கத்திய அறியாமை, அரசியல் ஆயுதமாக மாறியது.

அமெரிக்காவில் யாரோ சொன்ன வசையும், நூறு ஆண்டுகளுக்கு முன் தமிழ்நாட்டில் சொன்னதும் ஒரே மாதிரி ஒலித்தால், அது இந்த பிளாட் கோடின் பாதிப்புதான். மனித உணர்வுகளுக்குப் பதிலாக வெறும் ‘தரவுப் புள்ளிகளாக’ (data points) நாம் மாறிவிட்டால் என்ன ஆகும்?

பக் அறிக்கை: பிளாட் கோடின் பிழை
OOP-யின் முக்கியத்துவமே அதன் அமைப்புதான், பிளவல்ல. ஆனால் பிளாட் கோடு சமூகத்தின் அமைப்பைக் குலைத்து, எல்லோரையும் ஒருவருக்கொருவர் சண்டையிட வைக்கிறது.
பழைய ‘க்ளாஸ்கள்’ இழிவாகப் பேசப்பட்டு, கலவை (hybrid) தான் சிறந்தது என்று கொண்டாடப்படுகிறது. இதுவே இந்த மென்பொருளின் மிகப்பெரிய ‘பக்’.

குவாண்டம் ரீபூட்: ஒரு புதிய தொடக்கம்
இதற்கு ஒரு வழி இருக்கிறது. அதைக் ‘குவாண்டம் ரீபூட்’ என்று சொல்லலாம்.
அதாவது, நமது அடையாளங்களை நீக்க வேண்டாம்; அவற்றை இறுகப் பிடித்திருக்கவும் வேண்டாம். பிராமண ஞானம் மற்ற சமூகத்தின் பலத்துடன் இணைவது. சீர்திருத்தங்கள் அவசியம், ஆனால் மரபுகளை அழித்து அல்ல. கோயில்கள் அரசின் கையில் இல்லாமல், தெய்வ நம்பிக்கையின் கையில் வருவது.
நாம் மாம்பழங்களாகவே இருப்போம், ஆனால் ‘குவாண்டம் தோட்டத்தில்’ பிணைந்த ஒற்றுமையுடன். தனித்தன்மை, ஆனால் பிணைப்பு. இதுதான் எதிர்காலம்.
நாம் எதைச் செய்யப்போகிறோம்? பிளவை வளர்க்கப் போகிறோமா, அல்லது பிணைப்பை நோக்கி நடக்கப் போகிறோமா?